به گزارش خبرنگاران گروه صنعت و تجارت گزارش خبر، رضا شریفی مدیرعامل شرکت فولاد اقلید پارس درباره تاریخچه و مهمترین برنامهها و پروژههای در دست اجرای این شرکت اظهار کرد: شرکت فولاد اقلید پارس در بهمن ماه سال ۱۴۰۰ تاسیس شد و در فروردین ۱۴۰۱ جواز تاسیس آهن اسفنجی با ظرفیت یک میلیون و ۲۰۰ هزار تن به روش احیای مستقیم در شهرستان اقلید صادر شد.
او افزود: این شرکت با سرمایه گذاری ۵۱ درصدی شرکت توسعه معادن و فلزات، ۳۰ درصدی چادرملو و ۱۹ درصدی ایریتک تاسیس شد و سرمایه اولیه آن ۱۰۰ میلیارد تومان بود که با پیشبینی پروژه بنا بر ۶۰۰۰ میلیارد تومان در طی سه سال به بهره برداری خواهد رسید.
مدیرعامل شرکت فولاد اقلید پارس ادامه داد: با توجه به مباحث مختلف از جمله افق فولاد تا ۱۴۰۴ شرکت توسعه معادن و فلزات ۵ میلیون تن را متقبل شده است که یک میلیون و ۲۰۰ هزار تن آن توسط شرکت ما به ثمر خواهد رسید. ما زمینمان به وسعت ۱۰۰ هکتار در شهر اقلید از منابع طبیعی تحویل گرفتیم. عملیات دیوارکشی و برق رسانی و جاده سازی به پایان رسیده است. تا الان عددی حدود ۸۰۰ میلیارد تومان هزینه شده است و پیشرفت ۷ درصدی درکل مجتمع داشتهایم. در ۱۴۰۴ با برنامه ریزی که شرکت پیمانکار ما ایریتک دارند که از بزرگترین پروژه های پیمانکاران احیا کشور هستند در بهار ۱۴۰۴ به بهره برداری و ظرفیت اسمی خواهیم رسید.
شریفی با اشاره به موقیت جغرافیایی شهرستان اقلید توضیح داد: شهرستان اقلید به دلیل موقعیتی که دارد در چهار استان با فاصله یکسان قرار دارد. اقلید با استان یزد، فارس، کهگیلویه و اصفهان فاصله ۲ تا ۲.۵ ساعت فاصله دارد. همچنین اقلید در مجاورت دو راه اصلی کشور یعنی آزاد راه اصفهان – شیراز و آزادراه مشهد – شیراز قرار داریم. با فاصله ۶ کیلومتری به ریل سراسری کشوری هستیم.
او ادامه داد: در خصوص گاز هم ما ایستگاه تحلیل فشار خط ۵۶ اینچ ایران و ترکمنستان در مجاورت خط ما قرار دارد. با کمکی که مسئولان استانی انجام دادند تمام مجوزهای مربوطه زیست محیطی، آب، برق و گاز صادر شده است.
مدیرعامل فولاد اقلید پارس عنوان کرد: از اولویت های پروژه ما مصرف پساب است. ما اولین پروژه فولادی کشور هستیم که پایه کارمان پساب است. ما حتی یک لیتر از آبهای شرب و زیرزمینی شهر اقلید استفاده نخواهیم کرد. در حال حاضر در شهر اقلید تصفیه خانه فاضلابی وجود دارد که همین الان ۱۰۰ لیتر تولید میکند که به دلیل گران بودنش مشتری ندارد. با توافقی که با آبفای استان و شهرستان داشتیم ۷۰ لیتر این آب را خریداری کردیم و تا چند ماه آینده جهت کارهای زیربنایی استفاده خواهیم کرد.
او ادامه داد: اولویت بعدی این پروژه دوست بودنش با محیط زیست است. از جدیدترین تکنولوژیهای محیط زیستی در این پروژه استفاده شده است. به طوری که کمترین آلایندگی را خواهد داشت. ما طرحی را از طرف شرکت دانش بنیان با یک توافق نامه ای انجام دادیم که تمام آلایده های محیطی را به سرمایه گذاری تبدیل می کند. ما آلاینده ها را توسط این طرح مجددا در چرخه قرار میدهیم و به شمش فولادی تبدیل می کنیم.
شریفی اضافه کرد: این طرح ۳۰۰ نفر اشتغال مستقیم خواهد داشت و ۶۰۰۰ نفر اشتغال غیر مستقیم. ۸۵ درصد این طرح کاملا بومی است و در کشور ساخته شده است و ۱۵ درصد دیگر ابزار دقیق است که با چند شرکت دانش بنیان توافق کردیم که آن را هم داخلی کنیم تا یک پروژه بومی سازی و داخلی سازی شده باشد. با توجه به وضعیت تولید آهن اسفنجی امیدواریم بعد از بهره برداری بحث صادرات را پیگیری کنیم. به دلیل جذابیتهایی که آهن اسفنجی برای بازارهای آسیا و بازارهای دور دارد در حال بازاریابی هستیم و به موفقیتهای خوبی رسیدیم.
او در بخش دیگری از صحبتهایش درباره اصلیترین چالش های تولید و صادرات محصولات فولادی گفت: اصلی ترین چالش ما در صنعت کشور انرژی پایدار است. در حال حاضر بستر وجود دارد ولی این نگرانی وجود دارد که در زمان افتتاح و بهره برداری با چالش هایی مواجه شویم. ولی اقداماتی کردیم که این چالش ها کمتر بشود. خواهش ما از صنعتگران و دولت مردان این است که موضوع انرژی پایدار را در صنعت کشور مرتفع کنند. یکی از چالش های ما قطعا برق خواهد بود.
مدیرعامل فولاد اقلید پارس تصریح کرد: دولت اقای رییسی ۴۸ پروژه پیشران تعریف کرده که ما جزو آن پروژهها هستیم و بر مشکلات ما مدام نظارت میشود. روزی ۴ میلیارد تومان طرحهای مشابه ما سود خالص شان را از دست دادند. این بحث انرژی باید یک برنامه ریزی درست شود. دولت سعی کرده چالشها را حل کند، اما الان یک بحث اصلی ورود تجهیزات خارجی است که با قوانین فعلی دچار مشکل شدیم. این مشکل در زمینه نوع ثبت سفارش و تخصیص ارز وجود دارد.
شریفی درباره شرایط سخت ورود تکنولوژی مورد نیاز تولیدات معدنی و فولادی گفت: عملا دست و پای ما بسته شده است ولی در حال حل آن هستیم. بحث دیگر قانون ساخت داخل است. ما یک تکنولوژی را در سال های قبل وارد کشور کردیم ولی بخشی را نتوانستیم وارد کنیم. الان برای آن بخشی که نتوانستیم وارد کنیم نیاز به مجوز داریم. افرادی هستند که ادعا میکنند که میتوانیم در داخل بسازیم ولی عملا کارشناسان میگویند که این توان وجود ندارد و از آن طرف قانون اجازه ورود این نیازها را نمیدهد و این باعث می شود که ما قفل شویم. اگر تولید داخلی است باید ظرفیت آن وجود داشته باشد. آن چه که توان آن وجود ندارد نباید به تولید داخل اصرار کرد. طرح هایی مثل ما نمیتوانند این ریسک را انجام دهند که چند سال صبر کنند.
