کشورهای آفریقایی بانک انرژی راه اندازی می کنند

به گزارش گروه اقتصاد گزارش خبر_بین الملل،کشورهای غنی از منابع آفریقا به دلیل خودداری بانک های غربی از وام دادن برای توسعه میادین نفت و گاز ناامید شده اند،در حال حاضر 18 عضو ابتکار بانک انرژی آفریقا موافقت کرده اند که هر کدام 83 میلیون دلار به این بانک کمک کنند که در مجموع 1.5 میلیارد دلار است

کشورهای آفریقایی در حال برنامه ریزی برای راه اندازی ابزار مالی خود برای پروژه های نفت و گاز در مواجهه با فشار فزاینده موسسات مالی غربی برای کنار گذاشتن توسعه این منابع هستند. این گروه 18 ایالتی برای راه اندازی آنچه که بانک انرژی می نامد به 5 میلیارد دلار نیاز دارد.

آنها خود را سازمان تولیدکنندگان نفت آفریقا می نامند، بر اساس گزارشی که اخیرا در فایننشال تایمز منتشر شده است کشورهای غنی از منابع آفریقا از امتناع بانک های غربی از وام دادن برای توسعه میادین نفت و گاز ناامید شده اند.

هیثم المایرگی، معاون اجرایی تجارت جهانی در صادرات آفریقاگفت، [اینها] کشورهایی هستند که در مرحله توسعه هستند نمی توانند ناگهان به سمت انتقال سبز حرکت کنند،وقتی قصد همکاری با آنها را دارید، نمی‌توانید فقط بگویید بودجه قطع شده است و آنها نمی‌توانند نفت انجام دهند». -بانک واردات در مصاحبه ای به این نشریه گفت. Afrexim Bank با 18 ایالت برای راه اندازی این موسسه جدید همکاری می کند.

آفریقا قاره ای است که کمترین ردپای کربن را دارد. همچنین این قاره غنی از نفت و گاز است که هنوز قابل بهره برداری نیست. تحت فشار دولت‌های غربی طرفدار انتقال، موسسات وام‌دهی بین‌المللی مانند بانک جهانی و بانک توسعه آفریقا، ارائه پول برای چنین پروژه‌های انرژی را متوقف کرده‌اند و شانس این کشورها را برای استفاده از منابع خود کم کرده اند.

طبق گزارش فایننشال تایمز، ایالات متحده دومین سهامدار بزرگ بانک توسعه آفریقا است. نه تنها این، بلکه مقامات دولت بایدن اخیراً آخرین رونق نفت و گاز شیل ایالات متحده را برای همکاری با این کشورها ستایش کرده اند، این در حالی که نمایندگان دولت در بانک توسعه آسیایی از عدم توسعه نفت و گاز در آفریقا حمایت می کنند.

ال ماایرگی از بانک افریکسیم به FT گفت: «زمینه آفریقا کاملاً با آنچه در جاهای دیگر می‌بینید متفاوت است. بخش هایی در این قاره هست که در آن 600 میلیون نفر به برق دسترسی ندارند و حدود 1 میلیارد نفر با زغال چوب و هیزم آشپزی می کنند.

برای نهادهایی مانند بانک جهانی - یا در واقع بانک‌های خصوصی - دشوار است با این ادعا که کشورهای آفریقایی حق دارند همان منافعی را از هیدروکربن‌ها به‌دست آورند که کشورهای غربی برای دهه‌ها قبل از تصمیم‌گیری به دست آورده‌اند. وارد سرمایه گذاری در آفریقا شوند، این در حالی است که دولت‌های آفریقایی با تحریم‌های بانک‌ها و اخیراً بیمه‌گرها دست و پنجه نرم می‌کنند که خود مورد فشار فزاینده فعالان آب و هوا هستند

آنها اصرار دارند آفریقا باید کم‌ترین قاره کربنی باقی بماند، چرا که دوران هیدروکربن را جهش می‌دهد و مستقیماً از زغال چوب به باد و انرژی بادی حرکت کند. وام دهندگان بین المللی در حوزه خورشیدی نیز مانند WB و ADB از تامین مالی چنین پروژه هایی بسیار خوشحال خواهند شد. با این حال یک مشکل با آنها وجود دارد.

مزارع خورشیدی و بادی با گرفتن نور خورشید یا انرژی باد و تبدیل آن، برق تولید می کنند. سپس این الکتریسیته باید به جایی که مورد استفاده قرار می گیرد یا ذخیره می شود، منتقل شود. در این مرحله است که یکی از چالش‌های خاص آفریقا مطرح می‌شود:(انتقال)بسیاری از کشورهای آفریقایی به سادگی فاقد زیرساخت های انتقال هستند که به اندازه کافی گسترده باشند تا بتوانند تأسیسات خورشیدی و بادی در مقیاس شهری را به لحاظ اقتصادی در نظر بگیرند. از این گذشته، یک شرکت نمی تواند فقط به دلیل نزدیک بودن به زیرساخت های موجود، یک مزرعه خورشیدی را در یک نقطه تصادفی بسازد. مزارع خورشیدی و بادی برای عملکرد خوب به شرایط مطلوب نیاز دارند. این واقعیت که انتقال حتی در بازارهای بادی و خورشیدی بالغ مانند اروپا مشکل ساز است، گویای بزرگی چالش انتقال در کشورهای آفریقایی است.

بنابراین، کشورهای آفریقایی برای یافتن جایگزینی برای وام دهندگان غربی گرد هم آمدند در حال حاضر، 18 عضو با ابتکار بانک انرژی آفریقا موافقت کرده اند که هر کدام 83 میلیون دلار به این بانک کمک کنند که در مجموع 1.5 میلیارد دلار است. Afrexim Bank با این مبلغ خلأ 2 میلیارد دلاری برای پشتیبانی از پروژه هاخواهد داشت که باید توسط موسسات خارجی مانند صندوق های سرمایه گذاری دولتی، صندوق های خصوصی و سایر بانک ها پر شود.

طبق گزارش اتاق انرژی آفریقا، گروهی که از توسعه منابع نفت و گاز محلی حمایت می کند، 125 میلیارد بشکه نفت و 620 تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی در انتظار بهره برداری دارند. نامیبیا نمونه ای از این موضوع است، زیرا این کشور تا سال 2035 به رتبه پنجمین تولیدکننده بزرگ نفت در آفریقا نگاه می کند، اما کشورهایی مانند اوگاندا و سنگال، علاوه بر تولیدکنندگان قدیمی مانند نیجریه، آنگولا و لیبی نیز در رتبه پنجم قرار دارند.