به گزارش گروه صنعت و تجارت _ پایگاه اطلاع رسانی دریا و نفت، Yarlung Tsangpo یکی از وحشی ترین و غیرقابل دسترس ترین بخش های رودخانه جهان است. شیب شمالی هیمالیا را تخلیه می کند و انتهای شرقی آن یک تنگه پیچ در پیچ با دیوارهایی به ارتفاع سه مایل است - عمیق ترین و کم بازدیدترین دره رودخانه روی زمین. این امتداد رودخانه سیلابی از آبهای سفید متلاطم است و هرگز به طور کامل توسط دریانوردان انسان از انتهای تا انتها عبور نکرده است (اگرچه برخی در این تلاش جان باخته اند). این تنگه یک قوس خمیده 180 درجه را در میان رشته کوه حک می کند و حدود 6500 فوت تا دشت های شبه قاره هند فرو می رود.
طرح چین برای نصب سد بر روی این رودخانه ده ها سال است که مطرح بوده و در چهاردهمین برنامه پنج ساله تایید رسمی دریافت کرده است. اما شامل ریسک فنی قابل توجهی است. در وسط برجستگی هیمالیا قرار دارد و روی یک خط گسل فعال قرار دارد و زمین لرزه هایی با بزرگی 4.5 ریشتر حدود 30 بار در سال در این منطقه رخ می دهد. بزرگترین زمین لرزه ای که تاکنون در خشکی ثبت شده است، زمین لرزه 8.6 ریشتری آسام در سال 1950 است که مرکز آن در 100 مایلی جنوب شرقی بود. این زمین لرزه یک رویداد به اندازه کافی قدرتمند بود که یک دهکده کامل را به سمت یارلونگ تسانگپو سوق داد.
طرح چینی ها برای رام کردن رودخانه جاه طلبانه و پیچیده است. پس از حل چالشهای دسترسی قابل توجه پروژه، مهندسان باید چهار تا شش تونل را از طریق کوهی به ارتفاع 25000 فوت به نام Namcha Barwa حفر کنند. سدی که در سمت بالایی تنگه قرار دارد، آب را به داخل تونلها منحرف میکند، خم بزرگ یارلونگ تسانگپو را "مدار کوتاه" میکند و نیمی از جریان آن را به زیر کوه میفرستد. پس از افت 6500 فوتی، آب با نیروی فوق العاده ای از طریق ژنراتورهای برق آبی جریان می یابد، سپس دوباره وارد رودخانه می شود.
اگر این مگادام ساخته شود، میتواند سالانه 300 میلیارد کیلووات ساعت برق تولید کند که برای راهاندازی حدود هفت درصد از کل شبکه برق ایالات متحده کافی است. از نظر ظرفیت، سه برابر از سد غول پیکر سه دره پیشی خواهد گرفت و آن را به بزرگترین نیروگاه برق در هر نوع تبدیل می کند. این پروژه با حداقل 137 میلیارد دلار هزینه، گران ترین پروژه زیرساختی جهان نیز خواهد بود.
همسایه های محتاط
در هند، Yarlung Tsangpo به برهماپوترا معروف است و رهبران هند نگران این هستند که چین کنترل جریان رودخانه بالایی را در دست بگیرد. هر گونه کاهش در تخلیه آب یا گل و لای می تواند بر منافع کشاورزی هند تأثیر بگذارد، از آروناچال پرادش (جایی که هند با چین اختلاف مرزی دارد) تا مرز بنگلادش.
تاپیر گائو، رئیس انوراچال پرادش حزب بهاراتیا جاناتا به Deccan Herald گفت: «سد هیولایی که چین قصد دارد بر روی یارلونگ تسانگپو بسازد، مطمئناً جریان آب به هند را کاهش خواهد داد. این امر نه تنها برای منطقه شمال شرقی هند بلکه برای بنگلادش نیز فاجعه خواهد بود.»
