به گزارش پایگاه تخصصی تحلیلی سرمایه نگر، ناترازی انرژی، چالشی که از سالیان قبل هشدار آن به دولتمردان و تصمیمگیرندگان داده شده بود اما؛ گویا گوش شنوایی نبود و برنامههای کوتاه و میان مدت ارجحیت و اولویت بیشتری بر بلند مدت دارند. نتیجه نگاه کوتاه مدت این شده است که در سال جاری بر خلاف سالهای قبل در زمستان نیز قطعی برق را به چشم دیدیم و علاوه بر گذران تابستان گرم در بی برقی، زمستان سرد را نیز در تاریکی باید سپری کرد.
ناترازی انرژی بیش از همه به صنایع و شرکتهای تولیدکننده آسیب وارد میکند و در سالی که به رشد تولید نامگذاری شده، قطعی برق در تابستان و قطعی برق و گاز در زمستان، مجالی برای فعالیتهای روزانه و عادی را نمیدهد چه رسد به افزایش شاخصها.
ضرر و خسارتی که شرکتهای بزرگ تولیدکننده در کشور از ناترازی انرژی و محدودیتهای شدید اعمالی متحمل شدند سنگین و حتی غیر قابل پذیرش و باور است. مطابق هر سال شرکتهای فولادساز در صدر قطعیها قرار داشتند و نگاهی به آمار شرکتهای بزرگ همچون فولاد هرمزگان جنوب نشان میدهد که تولید در چنین شرایطی مختل شده است و کمر بزرگان را نیز خم کرده است.
شرکتهایی همچون فولاد هرمزگان در تابستان با محدودیت مصرف و قطعی برق مواجه بودند و هنوز مدتی از وصل شدن جریان برق نگذشته بود، که کمبود سوخت نیروگاهها مجددا کارخانهها را در خاموشی فرا برد. حال به این خاموشی برق، محدودیت و قطعی گاز در زمستان را نیز باید اضافه کرد.
در واقع، شرکتهای فولادساز که سرمایه گذاریهای عظیمیبرای راه اندازی آن صورت گرفته، چندین ماه از سال را در حداقل ظرفیت یا در خاموشی کامل سپری میکنند و خیلی راحت ناترازی انرژی خطوط تولید را متوقف کرده است.
نیم نگاهی که آمار تولید محصولات در شرکت فولاد هرمزگان میاندازیم متوجه عمق فاجعه میشویم؛ بر اساس گزارش عملکرد 9 ماهه منتشر شده، این شرکت در 9 ماهه منتهی به آذر سال 1403 بیش از 2 میلیون و 400 هزار تن انواع محصولات تولید کرده که 157 هزار تن کمتر از مدت مشابه سال 1402 است. البته این میزان تولید نیز با برنامهریزی دقیق و آمادگی جهت مقابله با چالشها رقم خورده که در غیر این صورت، خسارات وارده بسیار بیشتر از این ارقام بود.
از سوی دیگر، قطعی برق و گاز در پیشبرد طرحهای توسعه و پروژهها نیز اثر منفی گذاشته و سرعت پیشرفت پروژهها را گرفته است؛ پروژههایی که هزینههای سنگینی برای تکمیل و راه اندازی آنها پرداخت شده و سرمایههای کلانی پشت آنها قرار دارد.
زنده بودن یک کارخانه به توسعه همیشگی آن وابسته است و اگر یک کارخانه توسعه نداشته باشد، ساکن خواهد ماند و دیری نخواهد پایید که به متروکهای تبدیل میشود و نمیتواند در آینده از پس هزینههای خود برآید. از این رو در طول مسیر چند سال اخیر شرکت فولاد هرمزگان، طرحهای توسعه تعریف و اجرا و نقشه راه خوبی تدوین شده است.
مهمترین طرحهای توسعهای در دست اقدام شرکت فولاد هرمزگان، کارخانه مگامدول احیا مستقیم به ظرفیت یک میلیون و ۷۲۰ هزار تن، افزایش ظرفیت کارخانه فولادسازی تا ۳.۲ میلیون تن و نورد گرم هستند اما؛ باید توجه داشت که این طرحها زمانی به سرانجام میرسند که بتوان همه هزینهها شامل هزینههای جاری و هزینههای توسعه که بسیار سنگین هستند، کنترل کرد. در شرایطی که قطعی برق و گاز قطع هستند و روال عادی فعالیتها مختل هست، امکان پیشبرد و فعالیت روی پروژهها از دست میرود و طرحها و پروژهها در گرداب زمان گرفتار میشوند.
در واقع، میتوان چنین گفت که قطعی منابع انرژی سد راه شرکت فولاد هرمزگان شده است و در چند سال اخیر همواره مشکلات ناشی از قطعی برق و گاز سد راه همه تولیدکنندگان بوده و این چالش برای شرکت بزرگی همچون فولاد هرمزگان که به نوعی تکمحصولی به شمار میرود، شدیدتر بوده است. ضمن این که در سال جاری بیش از سالهای اخیر با قطعی برق مواجه شده است و نه تنها در تابستان جریان برق قطع شده بود که این موضوع به پاییز و زمستان نیز کشانده شده و محدودیتهای همیشگی مصرف گاز در زمستان نیز مزید بر علت شده تا تولید در شرکت با وقفه انجام شود و طرحها و پروژههای شرکت مطابق برنامهریزیها پیش نرود.
